MARGARETKA - modlitwa za kapłanów w Roku Kapłańskim.

Apostolat Modlitwy MARGARETKA to niezwykle potrzebne w naszych czasach dzieło modlitwy za kapłanów, dlatego zachęcamy wszystkich wiernych - proście Pana Żniwa, aby nie zabrakło głosicieli Dobrej Nowiny!

Istotą Apostolatu  jest codzienna modlitwa za konkretnych kapłanów, jako odpowiedź na prośbę Maryi Królowej Pokoju.Za danego kapłana modli się stale siedem osób, każda w wybranym dniu tygodnia. Każda osoba przyjmuje na siebie obowiązek odmawiania wybranej modlitwy za kapłana + koronkę z Medziugorja.

Modlitwa każdej z siedmiu osób tworzących  Margaretkę:

Modlitwa za kapłanów Pawła VI  lub  inna modlitwa:

„Jezu, Boski Pasterzu, który powołałeś Apostołów, aby ich uczynić łowcami dusz,     

Ty, który pociągnąłeś ku Sobie księdza…(wymienić imię kapłana)…uczyń go swoim    naśladowcą i sługą. Spraw, aby dzielił Twoje pragnienie powszechnego odkupienia,   dla którego ponawiasz na ołtarzach Swoją Ofiarę. Ty, o Panie, który żyjesz na wieki, aby wstawiać się za Twoim ludem, otwórz przed Nim horyzonty, by dostrzegł cały świat spragniony światła prawdy i miłości, by był solą ziemi i światłością świata. Umacniaj Go Twoją mocą i błogosław Mu. Maryjo strzeż Go przed wszelkim złem”.

+ koronka z Medziugorja:

„Wierzę w Boga Ojca” oraz 7 razy („Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu”)

Osoby tworzące MARGARETKĘ osobiście składają Bogu i Maryi przyrzeczenie wieczystej modlitwy i rozpoczynają modlitwę. Może być kilka MARGARETEK.

W ostatnim czasie świeccy czują się przynagleni do modlitwy za swoich kapłanów, jest to szczególnie znamienne, gdyż 19 VI 2009, w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa Benedykt XVI zainaugurował Rok Kapłański. Wydarzenie to związane jest ze 150 rocznicą śmierci patrona proboszczów, św. Jana Marii Vianeya - proboszcza z Ars.

 Jan Paweł II mówił w Ars w 1986 roku – „Módlmy się dzisiaj o kapłanów świętych, serdecznych, mądrych, którzy potrafią zrezygnować ze swych planów osobistych, którzy głęboko kochają Mszę świętą, główny cel ich wyświęcenia i centrum każdego ich dnia, aby swe największe wysiłki duszpasterskie kierowali, jak proboszcz z Ars, ku jasnemu głoszeniu wiary, przebaczeniu grzechów, Eucharystii”.

Wagę modlitwy za Kościół, kapłanów podkreślała w swoim dzienniczku św. siostra Faustyna, zwracając uwagę, że taka modlitwa jest ważnym przyczynkiem praktykowania miłosierdzia wobec bliźnich.

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza znana jako Mała Tereska i Patronka misji, w liście z 14 VII 1889 r. pisała: „…Oto słowa Jezusa: Patrzcie jak wiele w moim niebie jest miejsc pustych. Waszym zadaniem zapełnić je. Jesteście moimi Mojżeszami, modlącymi się na górze. Dusze giną jak płatki śniegu…. Bądźmy apostołami. Ratujmy dusze, zwłaszcza dusze kapłanów.”

Jak powstała  MARGARETKA ?

Proboszczowi parafii w Medziugorju, ojcu Jozo Zovko, objawiła się Matka Boża  płacząca z powodu kapłanów. Wielu kapłanów zdradziło otrzymane od Boga

powołanie, porzuciło tę najbardziej zaszczytną i odpowiedzialną służbę w Kościele i odeszło ze stanu duchownego, dając przy tym niemałe zgorszenie dla wiernych. Upadli z powodu braku dostatecznej pomocy modlitewnej Kościoła.

Ojciec Jozo Zovko wspomina: Pewnego dnia przybyła pielgrzymka z Kanady.

Czekając na mnie, pani profesor Louise Ward - poruszona nauką o kapłaństwie oraz orędziami Matki Bożej – utworzyła za mnie pierwszą MARGARETKĘ, w której  centrum wpisała moje imię. Wtedy oni złożyli przed Bogiem przysięgę, że będą się modlić za mnie przez całe swe życie! Teraz czuję się jak mała rybka w wodzie. Codziennie Kościół modli się za mnie! Zachowuje mnie w swoim sercu, myśli o mnie! Matka Boża właśnie tego chce, żeby chrześcijanie umieszczali kapłanów w centrum swej modlitw.

Módlcie się za nas kapłanów każdego dnia, ponieważ jesteśmy słabi. Bez waszej pomocy nie możemy wam skutecznie głosić Ewangelii. Przyjmijcie zaproszenie Maryi i wprowadźcie je w życie! Tylko w ten sposób możecie przeżyć wielkie i głębokie doświadczenie tego, czym jest Kościół.

Prof. Louise Ward, która znała osobiście Margaret O'Donnell, założyła Ruch MARGARETEK 1 sierpnia 1981r. w Aylmer w Quebec w Kanadzie. Inspiracją było życie i modlitwa dziewczyny o imieniu Margaret. Imię to, z francuskiego marguerite, oznacza polny kwiatek.

Margaret O'Donnell  w wieku 13 lat, w 1951 roku, zaraziła się choroba Heine-Medina.. Po trzech miesiącach była całkowicie sparaliżowana, mogła poruszać tylko głową. Szybko zrozumiała, że ta choroba była jej powołaniem, tak jak dla innych małżeństwo, kapłaństwo lub życie zakonne. Zaczęła więc poświęcać swoje cierpienie modląc się za swoją parafię, proboszcza, kapłanów, we wszystkich intencjach, które jej powierzano. Z każdym dniem, zwiększała się liczba kapłanów proszących ją o tę formę modlitwy. Wielu  podnosiła na duchu swoją modlitwą, wielu pomogła swoim cierpieniem. Zmarła w Wielki Piątek, w wieku 40 lat, po 27 latach życia w bezruchu, cierpienia i modlitwy.

Święte życie Margaret O'Donnell stało się zaczątkiem dla wielu MARGARETEK.

Symbolem Apostolatu stał się mały biały kwiatek o siedmiu płatkach symbolizujących siedem dni tygodnia.

 Bóg pobudza niektóre osoby do aktywnego włączenia się w rozszerzanie tego rodzaju apostolatu. Wskazane jest, by zaprosić Maryję do pokierowania nie tylko doborem osób, ale też całą tą działalnością apostolską, gdyż jest to Jej dzieło. 

W dniu Zesłania Ducha Świętego 1996 r. papież Jan Paweł II powiedział znamienne słowa: „Jednym z darów Ducha  dla naszej epoki jest z pewnością rozkwit ruchów kościelnych, które od początku mego pontyfikatu wskazuję jako znak nadziei dla Kościoła i dla wszystkich ludzi”.

Niech więc Apostolat Modlitwy za kapłanów, żyjących i tych, którzy odeszli oraz o nowe powołania rozszerza się na całą Polskę i świat

W naszej parafii już są osoby modlące się w ten sposób. Może i ty złożysz taki dar?

Opracowała Janina Brzoza